Klåre breidbandslinjer

Av fornyings- og administrasjonsminister Heidi Grande Røys og samferdselsminister Liv Signe Navarsete, Nationen 19. desember 2006.

Nationen hadde torsdag 30. november ein artikkel der det kan synast som om ansvarsfordelinga mellom Samferdselsdepartementet (SD) og Fornyings- og administrasjonsdepartementet (FAD) når det gjelder breibandsutbyging er uklar.

Berre for å gjere det heilt klart: Samferdselsdepartementet har ansvaret for regelverket i telesektoren. Det inneber at departementet gjennom lov om elektronisk kommunikasjon (ekomloven) og ved hjelp av Post- og teletilsynet, skal leggje til rette for blant anna utbygging av breiband og framtidsrette tenester.

Fornyings- og administrasjonsdepartementet har ansvaret for Høykom-ordninga som gir tilskot til etablering av breibandsnett og -tenester. I tillegg har FAD ansvaret for å koordinere den nasjonale breibandspolitikken. Det vil seie at departementet skal samordne alle tiltak som andre departement set i verk i samanheng med breibandsutbygging.

I ein slik situasjon er det viktig å gjere ansvarsfordelinga tydeleg. Om ein statsråd peikar på at ei sak høyrer under fagområda til ein annan statsråd, er det derfor ikkje eit forsøk på å fråskrive seg ansvar. Klare ansvarslinjer er av interesse for alle.

Nationen hadde i førre veke òg eit oppslag om at einskilde husstandar ikkje kan få breiband via Telenor sitt nett på grunn av for dårleg kvalitet på telelinjene. Her vil vi gjerne få kome med nokre kommentarar.

Utgangspunktet for breibandspolitikken er at ulike selskap skal byggje ut breibandsnettverka ut frå kommersielt grunnlag. Styresmaktene legg seg ikkje opp i kva teknologiar og kva utbyggjarar som er best eigna i dei einskilde tilfella. Dette blir overlata til marknaden.

Det er korrekt som Nationen skriv at det finst husstandar som per i dag ikkje kan få breiband på grunn av dårlege telelinjer. Faktisk er Oslo den kommunen i landet med flest slike husstandar. Det er òg korrekt at Telenor ikkje har nokon leveringsplikt for denne typen breiband. Men artiklane nemner ikkje at det òg er alternative breibandstilbod på marknaden, for eksempel fiber, radio (trådlaust breiband) og kabel-TV-nett. Blir desse alternativa Inkluderte, blir dekt omkring 95 prosent av husstandane. Spesielt har radiobasert breiband vist seg å vere kostnadseffektivt i område med låg folketettleik og store avstandar.

I tillegg blir breiband tilbode via satellitt, noko som aukar dekninga ytterlegare.

Det er viktig å vere klar over at breiband er meir enn DSL over Telenor sitt nett. Vi vil derfor oppmode folk til å undersøkje på www.bredbandsporten.no om dei kan få breiband og frå kven.

Ei dekning på 95 prosent av husstandane er eit bra tal, særleg med tanke på at dekninga for tre år sidan var berre 65 prosent. Vi er likevel ikkje fornøgde før alle har eit tilbod om breibandsamband.

For det står framleis somme igjen. Men kreativiteten er stor rundt om i landet. Fortsett eldsjelene sitt arbeid lokalt, skal vi stå på sentralt. Saman skal vi sørgje for å nå målet på 100 prosent dekning.