2 Bakgrunn
FN vedtok i 2005 ein konvensjon mot kjernefysisk terrorisme – International convention for the suppression of acts of nuclear terrorism (heretter kalla konvensjonen mot kjernefysisk terrorisme).
Noreg skreiv under konvensjonen 16. september 2005, men har ikkje ratifisert han.
Konvensjonen stiller mellom anna krav til kriminalisering av visse former for ulovleg omgang med radioaktivt materiale. Straffelova 1902 oppfyller kriminaliseringsforpliktingane i konvensjonen langt på veg, men ikkje fullt ut.
Kriminaliseringsforpliktingane i konvensjonen er gjennomførte i straffelova 2005 § 142 om ulovleg omgang med farleg materiale mv., sjå Ot.prp. nr. 8 (2007–2008) Om lov om endringer i straffeloven 20. mai 2005 nr. 28 mv. (skjerpende og formildende omstendigheter, folkemord, rikets selvstendighet, terrorhandlinger, ro, orden og sikkerhet, og offentlig myndighet) punkt 8.7.4.5.1 side 188–189 og merknaden til forslaget til § 142 på side 323–324. Straffelova 2005 har ikkje tredd i kraft. Ikraftsetjing ventar i hovudsak på etablering av eit nytt straffesakssystem i politiet.
Den særskilte komité om redegjørelse fra justisministeren og forsvarsministeren i Stortingets møte 10. november 2011 om angrepene 22. juli har i Innst. 207 S (2011–2012) punkt 1.2.2 på side 8 uttalt:
«Komiteen viser til at Norge ikke har ratifisert konvensjonen om kjernefysisk terrorisme fordi de nødvendige lovendringer ikke er satt i kraft. Komiteen viser videre til at den amerikanske presidenten har tatt spørsmålet opp med den norske statsministeren og bedt om at Norge ratifiserer konvensjonen. Komiteen er kjent med at Justisdepartementet arbeider med et lovforslag om ikraftsetting av de nødvendige lovbestemmelsene uavhengig av ikrafttredelse av den nye straffeloven 2005/2009, og understreker at dette arbeidet må skje så hurtig som mulig.»
Forslaget til straffelova 2005 § 142 var på høyring da eit forslag om kapittel 18 i straffelova 2005 om terrorhandlingar og terrorrelaterte handlingar blei sendt på høyring i 2007, sjå nærmare Ot.prp. nr. 8 (2007–2008) punkt 8.2 side 155–156. Ei ny høyring av eit forslag som i realiteten inneber å setje i kraft ei lovendring som allereie er vedteken med nokre mindre justeringar, er derfor openbert unødvendig.